Ова прашање се отвори по објавата на писмото кое во 2005тата година, тогашниот грчки премиер Костас Караманлис му го испратил на американскиот претседател Џорџ Буш, а во кое изразува подготвеност неговата влада да ја прифати двојната формула, а Македонија да го задржи уставното име за внатрешна употребна без било какви уставни измени.
Писмото го објавија од СИРИЗА само неколку денови пред тамошните парламентарни избори, а целта според нив е релано да се покаже хипокризијата на Мицотакис и обвинувањата на Нова Демократија дека Ципрас го „продал“ името Македонија.
Караманлис му пишал на Буш и дека тие нема да го спорат терминот „македонски“ а јазикот воопшто немало да биде дел од договорот, кој би се направил врз основа на тогашен предлог на медијаторот Нимиц. За писмото бил запознаен и тогашниот македонски премиер Владо Бучковски, а за содржината на истото разговарал директно со Буш во Белата Куќа.
По ова се отвора прашањето зошто земјава уште тогаш не го затворила спорот за името, без било какви уставни измени, по што во 2008тата на самитот на Букурешт ќе станевме дел од НАТО, а и дефинитивно ќе бидевме на добар пат во евро интеграциите?
Објавувањето на писмо, односно „џокерот од ракав“ на Ципрас, тамошните медиуми го опишуваат како тежок удар за Мицотакис и Нова Демократија, бидејќи за време на потпишувањето и спроведувањето на Преспанскиот договорот, тој и неговата партија беа најгласни во обвинувањата до СИРИЗА дека ги предала националните интереси и дека тие како партија никогаш и под никакви услови не би потпишале таков договор.