Во својата исповед оваа жена го пренесува искуството со детето кое другарчињата го нарекуваат „чудно“, нагласувајќи дека конечно е свесна за каков здравствен проблем станува збор.
Една мајка на аутистично момче очајнички ја истражувала состојбата на нејзиниот син. Долго време се бори да дознае што го натерало нејзиното дете да страда, а решенија побарала и преку социјалните мрежи. Аутизмот и обрежувањето биле првите работи што се појавиле при нејзината потрага, на што гласно се насмеала. Потоа се појавиле некои други, исто така ненадежни објаснувања за причините за аутизмот, преку кои само „прелетала“.
На почетокот и самата станала свесна дека ѝ било навистина тешко да воспостави вистински контакт со сопственото дете. Таа не знаела како да го смири, а дури после 6 недели од раѓањето, тој почнал да спие правилно, што уште повеќе ѝ отежнувало. Но и тоа не траело долго.
Постојано се расправала со сопругот Џо поради непроспиените ноќи, а било уште покомплицирано бидејќи имале уште едно едногодишно дете, кое тешко се привикнувало на приновата во семејството. Кога нејзиниот постар син бил доволно возрасен за да биде свесен за состојбата на неговиот помал брат, ја изненадил мајка си.
Тој одговорил дека знае зошто неговиот помал брат Џек има аутизам, што ја изненадило по макотрпното истражување.
- Мило ми е што можам да објавам дека знам што го предизвика аутизмот кај Џек и без понатамошно одложување, би сакала да го кажам тоа. Сега е време да кажам! Џек има аутизам бидејќи, како што вели неговиот петгодишен брат Хенри, тој е роден со него. Да, верувам дека аутизмот е генетска состојба. Верувам дека дезоксирибонуклеинската киселина на Џо некако се измешала со мојата и добивме дете заедно. Можеби тоа уникатно генетско кодирање го прави почувствителен на нештата од нашата средина, како што е оловото, живата и пластиката - рекла оваа мајка, откривајќи дека со години го обвинувала семејството на нејзиниот сопруг поради тоа што нивниот син има аутизам.
Бидејќи нејзиниот син има аутизам, честопати се сретнува со ситуации во кои таа не се чувствува удобно, но научила да се справува со тоа. Сега веќе не е бебе, напротив, оди на училиште и секој ден е со други деца.
Еднаш седнала во кафуле кога ѝ пришла непозната жена.
- Минатата недела бев во кафуле, ми пријде една жена и се претстави. Таа рече дека нејзината ќерка Лили е во одделението на Џек. Кимнав со главата и се насмевнав, ја грабнав шолјата кафе и тргнав дома. Таа ми рече дека мора нешто да ми каже. „Лили ми кажа дека некое дете го нарекло Џек чуден пред некој ден за време на часот“, ми откри таа, а јас реков дека тоа се случува. Лили му кажала на момчето дека Џек не е чуден. Му рекла дека е токму таков каков што треба – ѝ објаснила таа мајка и ја изненадила.
Оваа мајка се помирила со ситуацијата и најважно сега ѝ е нејзиниот син да биде среќен.
- Ја гледате мојата дилема. Ако почнам да трчам велејќи дека аутизмот е епидемија, врескајќи дека треба да откриеме од каде доаѓа, кој го започнал и како да го излечиме, тоа е во спротивност со пораката за прифаќање, толеранција и отворен ум. Но, од друга страна, тој е еден вид епидемија. И други семејства ќе имаат бебиња и можеби ќе сакаат да дознаат како да ја спречат оваа состојба. Љубопитна сум, но не ми е гајле што мојот син има аутизам, само би било добро да имам повеќе информации, рекла оваа храбра мајка, а пренесува „Фејтхит“.
Извор: srecna.republika.rs