Неговиот изглед додека гласаше во крајбрежниот град Ле Туке во неделата привлече големо внимание на социјалните мрежи, но и покрај ова, вистината е дека Макрон неодамна се повлече од очите на јавноста. Освен планираните меѓународни обврски, тој практично две недели не се појави во француската јавност и тоа среде голема политичка криза.
Според Политико, наместо Макрон да се појави на телевизија за да ги утеши и да ги охрабри своите поддржувачи по неговиот неверојатен пораз во првиот круг од парламентарните избори, Елисејската палата објави само кратка изјава од претседателот во која повикува на единство меѓу народот.
За прв пат, центристичката алијанса на Макрон, помодрена и истепана по поразот на европските избори во јуни, води очајна битка без својот лидер. Реалноста е дека неговите сојузници не го сакаат во изборната кампања, а лицето на Макрон е дури и отстрането од изборните плакати.
„Му беше кажано да престане со кампањата и навистина не ја слушна нашата порака, беше веќе принуден да ја слушне“, рече анонимен функционер на партијата на Макрон Ренесанса.
„Претседателот потцени колку француската јавност всушност беше исклучена од неговата личност“, додаде функционерот. Во последниве недели, неколку партиски лидери повикаа Макрон да остане надвор од кампањата, а се користеше и терминот „демакронизација“. Еден министер на јавната телевизија призна дека имиџот на Макрон е „истрошен“.
Новата реалност секако не е пријатна за Макрон. Но, тој се подготвува за својата следна битка, во која треба да ја управува Франција по, како што се очекува убедливиот пораз на вториот круг од изборите во недела. Францускиот претседател можеби ќе треба да влезе во влада на „кохабитација“ со екстремно десничарската партија Национален собир на Марин Ле Пен, која се очекува да има најмногу претставници во новиот француски парламент.
Во последните денови, Макрон беше зафатен со консолидирање на своето влијание, назначувајќи неколку највисоки функционери во Франција и туркајќи ги сојузниците да освојат клучни работни места во Брисел, што предизвика обвинувања од Ле Пен дека извршил „административен пуч“.
Претседателот, исто така, разгледува различни постизборни сценарија, кои вклучуваат убедлива победа на екстремната десница, нестабилен парламент со Националното собрание како најголема група и коалиција која ја исклучува екстремната десница, имено соработката на Макрон со широката левица - крилен сојуз (Нов народен фронт), кој се очекува да го освои вториот најголем број мандати на изборите.
Неколку сојузници на Макрон ја покренаа можноста за градење на малцинска коалиција, слична на онаа во Шпанија или Германија.
„Можеби тоа е можност повторно да се измисли начинот на кој владееме“, рече францускиот премиер Габриел Атал, додавајќи дека изборите би можеле да резултираат со „плурално национално собрание“ со „неколку политички групи од десницата, левицата и центарот кои би можеле заедно да гласаат посебно за секое прашање“, рече тој.
Но, тоа сценарио не е премногу реално со оглед на аверзијата на Макрон кон екстремно левичарските и десничарските партии, а левичарската коалиција уверува дека овојпат нема да се подели на повеќе блокови, како што беше случај порано.
По недела, Макрон ќе мора да се сврти кон изборот на нов премиер, што би можело да потрае со недели доколку нема јасно мнозинство во парламентот.
„Тој повторно ќе го преземе водството како гарант на француските институции“, рече претходно цитираниот партиски функционер. Доколку екстремната десница освои убедливо мнозинство, Макрон би бил под притисок да го назначи лидерот на Националното собрание Џордан Бардела за премиер. Во спротивно, претседателот би можел да се вклучи во долготрајни коалициски преговори со неговите сегашни ривали од левата и десната страна.
Но, во секој случај, за Макрон ќе биде тешка кохабитација во следните три години, неговата популарност од ден на ден опаѓа, а владеењето со земјата ќе бара тешки и долги преговори и разни компромиси и отстапки.