Истражувањето уште пред 11 години претпостави дека водата во мали количини е релативно распространета на Месечината, а група научници сега го објавија првото несомнено откривање на молекулите на водата на површината на тоа вселенско тело.
Во исто време, друга група објави дека на Месечината има скоро 40.000 квадратни километри вечни сенки кои потенцијално содржат скриени залихи на вода во форма на мраз.
Релативно богатото присуство на вода на Месечината може да биде важно за идните мисии на астронаутите и роботите кои ќе извлекуваат и користат вода за пиење или како состојка на горивото.
Тим предводен од Кејси Хонибал од НАСА во центарот Мериленд открил молекули на вода на површината на Месечината заробени во природно стакло и други наслаги.
Претходните истражувања не можеле точно да утврдат дали навистина станува збор за вода или поврзан хидроксил, но новиот метод јасно покажал дека станува збор за вода.
"Многу луѓе мислат дека е откриен мраз, и тоа не е точно. Тоа се само молекули на вода, толку одделени што не се спојуваат во мраз или проточна вода", рече Хонибал.
Друга студија, исто така објавена во научното списание „ Nature Astronomy“, се фокусирала на таканаречените „ладни стапици“ на Месечината, области што се во вечна сенка и каде температурите се под минус 163 степени Целзиусови. Доволно е ладно што замрзнатата вода може да преживее милијарди години.
Користејќи податоци од вселенското летало на НАСА „ Lunar Reconnaissance Orbiter“, научниците предводени од Пол Хејн од Универзитетот во Колорадо откриле десетици милијарди мали сенки, не поголеми од монети. Повеќето од нив се наоѓале во поларните региони.
„Нашето истражување покажа дека голем број на претходно непознати региони на Месечината може да содржат замрзната вода“, рече Хејн.
„Нашите резултати сугерираат дека водата може да биде многу пораспространета во поларните региони на Месечината отколку што се сметаше порано, што го олеснува пристапот, извлекувањето и анализата.”
НАСА планира да ги врати астронаутите на Месечината и таа мисија се смета за вовед во патувањето на човекот на Марс. Пристапот до водата на Земјиниот сателит би помогнал во тој потфат.
"Водата не е ограничена на поларниот регион. Таа е многу пораспространета отколку што верувавме", нагласи Хонибал.
Сè уште не е познато како водата стигнала до Месечината.
„Потеклото на водата на Месечината е едно од оние големи прашања на кои се обидуваме да одговориме преку ова и други истражувања“, рече Хејн, додавајќи дека се сомневаат во комети, астероиди и други соларни честички, како и во соларни ветрови, па дури и од самата Месечина.
Хејн додава дека разбирањето на потеклото на водата на Месечината ќе открие и како таа завршила на Земјата, што исто така е едно од отворените прашања на науката.