Сепак, се чини дека тоа не е така, односно дека на нашиот природен сателит има локации кои би можеле да ни обезбедат заштита од непријателски временски услови и што потсетуваат на пријатната атмосфера во нашиот дом.
Имено, научниците од Универзитетот во Калифорнија (UCLA) откриле дека на Месечината може да има локации кои постојано се во сенка и каде може да се измери температура од „пролетни“ 17 степени Целзиусови.
Во нашата рана историја, луѓето користеле пештери за да се заштитат од стихиите и да се собираат таму за време на студените зимски денови. Овие слични формации на Месечината би можеле да им обезбедат на астронаутите еден вид лунарно засолниште поради топлите температури.
Имено, тие јами, или кратери, може да доведат до пештери каде би можеле да престојуваат астронаутите и каде би можело да се постави база за долгорочен престој на Месечината, пишува CNN.
„Луѓето еволуирале живеејќи во пештери, а ние би можеле да се вратиме во пештерите кога ќе живееме на Месечината“, рече планетарниот научник Дејвид Пејџ, кој исто така го води проектот „Diviner Lunar Radiometer Experiment“.
Експериментот Дивинер е всушност инструмент на лунарниот извидувачки орбитер на НАСА (LRO) кој ги мери температурите на површината на Месечината.
За разлика од површината на Месечината, која се загрева до 127 степени во текот на денот и се лади до минус 173 во текот на ноќта, овие лунарни јами во регионот Mare Tranquillitatis би можеле да бидат погодни за луѓето, односно да имаат стабилна температура која е повеќе од прифатлива за нас. Mare Tranquillitatis (латински: Sea of Silence) е името за областа на видливата страна на Месечината.
Бидејќи на Месечината практично нема атмосфера, ова тело не може да ја задржи топлината што ја добива од Сонцето, ниту пак може да се заштити од него. Кога ќе дојде ден, осветлените делови од нашиот природен сателит стануваат практично блескави, а кога ќе падне ноќта, целата таа топлина се враќа во вселената и областа станува замрзната долина. Патем, денот и ноќта на Месечината траат колку 15 дена на Земјата.
Поради екстремните температури на површината на Месечината, досега НАСА мораше да размислува за инсталирање комплицирани уреди за греење и ладење кога размислувале за поставување постојана база. Но, се чини дека американската вселенска агенција би можела да има еден проблем помалку во однос на планирањето на долгорочен престој на Месечината поради ова ново откритие.
Со помош на лунарниот орбитар, научниците во 2009 година открија јами на Месечината и се запрашаа дали има поврзани пештери кои би можеле да се истражат или дури да се користат како засолништа.
„Околу 16 од повеќе од 200 јами се веројатно срушени тунели направени од лава“, рече планетарниот научник Тајлер Хорват од UCLA.
Кога ќе се урне долг, шуплив тунел налик на пештера, формиран од лава, се создава јама која може да биде влез во остатокот од пештерата. Експертите веруваат дека има најмалку две или три такви јами на Месечината кои имаат премини во пештери кои би биле совршено засолниште, бидејќи обезбедуваат одредена заштита од сончевото и космичкото зрачење и влијанието на микрометеоритите.
Користејќи компјутерски модели за да ги анализираат топлинските својства на карпите со текот на времето, експертите измериле дека осветлениот дел од јамата може да задржи топлина поголема од онаа на површината - дури 300 степени Целзиусови.
Таа заробена топлина може да ги подигне инаку ниските температури во блиската засенчена област и да ја одржува топлината стабилна дури и по заоѓањето на сонцето, според Science Alert.
Меѓутоа, за детално да се проучат овие јами и пештери, потребни се дополнителни теренски истражувања. НАСА планира наскоро, почнувајќи од декември 2022 година, да испрати роботи на Месечината, односно мобилни уреди кои ќе ја мапираат површината на Месечината, спроведуваат истражувања и ќе мерат нивоа на радијација.
„Еден од главните приоритети на LRO е дополнително да ги мапира температурите на површината на Месечината бидејќи со овие податоци можеме подобро да ја разбереме средината во која ќе бидат лоцирани идните мисии“, рече Ноа Петро, шеф на Лабораторијата за планетарна геологија, геофизика и геохемија на НАСА.
Истражувањето, насловено Thermal and Illumination Environments of Lunar Pits and Caves: Models and Observations From the Diviner Lunar Radiometer Experiment е објавено во списанието Geophysical Research Letters.