Но, новата снимка за прв пат покажа како малите беспилотни летала FPV се користени за уништување на мостот на реката Сноу, недалеку од украинскиот град Чернихив, во погранична област каде што нема директен конфликт.

Имено, украинската армија поставила експлозив на сите мостови во близина на границата со Русија, вклучувајќи го и овој, а Русија употребила дронови FPV за да го активира експлозивот и да го сруши мостот.

На снимката се гледа сета умешност на операторите со дронови, а користено е и леталото кое се контролирало преку кабел со оптички влакна, чија употреба со дронови е иновација на оваа војна. Имено, ваквите дронови FPV не се чувствителни на анти-електронско војување и непречено стигнуваат до своите цели.

Additional circumstances of the destruction of automobile bridges across the Snov River.

The fiber-optic drones of the Russian Armed Forces acted in a new role, initiating the detonation of bridges mined by Ukrainian militants.

Georeferences:
Bridge 1: https://t.co/gbf6f0bqbg… pic.twitter.com/QxHQSfQKc5

— MD (@distant_earth83) December 9, 2024

Руски извори наведуваат дека нападот на мостот на реката Снов во пограничната област на Черниговската област бил извршен за да не може Украина да го искористи „за да ги пренесе своите диверзантско-извидувачки групи на територијата на соседната област Брјанск во Русија.

Голдман Сакс го поддржува ова тврдење со предвидување дека до 2026 година цените на батериите ќе паднат на 80 долари за киловат-час, што е половина од цената во 2023 година.

Цените би можеле да бидат уште пониски доколку литиум-железо-фосфатните (LFP) батерии го заземат пазарот, бидејќи тие веќе чинат 75,3 долари/kWh, пишува HAK Magazine.

До 2030 година, цената би можела да биде околу 64 долари за kWh, додека други проценки споменуваат околу 32 и 54 долари за kWh. Ако се потврдат овие бројки, целата батерија би можела да чини помеѓу 3.375 и 5.000 долари, во зависност од големината на пакувањето, што одговара на цената на големиот дефект на бензинскиот мотор.

Ова намалување на трошоците има неколку причини. Повеќе од 40% од падот се должи на пониските цени на стоките како што се литиумот и кобалтот. Помеѓу 2020 и 2023 година, таканаречената зелена инфлација ги поскапи суровините, но пазарот сега покажува знаци на стабилизација, што доведува до поголема достапност на компонентите на батериите. Паралелно, индустриските гиганти веќе го прифаќаат овој тренд.

Производителите како што се CATL и BYD бараат од нивните добавувачи да направат дополнителна милја и почнаа да нудат LFP ќелии по цени од 56 долари за kWh.

Извештајот нагласува дека оваа еволуција не само што ја зајакнува економската исплатливост на електричните возила, туку ја отстранува и една од најголемите психолошки бариери за потрошувачите: стравот од високите трошоци за замена на батериите. Ако заменувањето на батеријата веќе не е прескапо, привлечноста на електричните автомобили ќе се зголеми.

Челниците на ФИФА имаа лесна задача со оглед на тоа што имаа само по еден кандидат за секое од првенствата.

Од денеска е потврдено дека Светското првенство во 2030 година ќе се одржи во Шпанија, Португалија, Мароко, Аргентина, Парагвај и Уругвај, а Светското првенство во 2034 година во Саудиска Арабија.

Овој Мундијал треба да се игра на 15 различни најсовремени стадиони, кои носат футуристичка револуција во начинот на градба на стадионите. Стадионот Мураба треба да биде изграден од багрем. Ќе има капацитет за 45 илјади гледачи и ќе биде во форма на кањон. Стадионот Рошн ќе биде изграден во облик на кристал, а стадионот на принцот Мохамед бин Салман ќе биде изграден на рид и однадвор исполнет со LED светилки.

With 15 extraordinary stadiums, #Saudi34 will usher in a new era for football! 🏟💚#WelcomeToSaudi34 pic.twitter.com/OqEBVtRCJV

— Saudi Arabia FIFA World Cup 2034™️ (@Saudi2034) December 11, 2024

Најголем стадион би требало да биде Меѓународниот стадион „Крал Салман“ (на фотографијата) со капацитет за 92 илјади гледачи, инспириран од планините и интегриран во околниот пејсаж. Други стадиони се:

Спортски градски стадион „Крал Фахд“ со препознатлив покрив од ткаенина, спортски градски стадион принцот Фајсал бин Фахд, стадион во Јужен Ријад, универзитетски стадион „Крал Сауд“ и стадион „Неом“, кој е наречен идниот најиновативен стадион во светот.

Првите девет стадиони треба да се изградат во Ријад, а последниот во Неом, спортскиот градски стадион „Крал Абдула“на брегот Киддија и Економскиот градски стадион „Крал Абдула“ ќе бидат во Џеда, додека местото за стадионот Арамко и стадионот на Универзитетот Кинг Калид е резервирано во Ал. Хобар, т.е. Абхи.

Постои можност ова светско првенство да се одржи во јануари и февруари, бидејќи Рамазан трае до средината на декември, а во Ријад во тој период се одржуваат и Азиските игри.

Веста дека Саудиска Арабија ќе биде домаќин на Светското првенство во 2034 година не е изненадување откако ФИФА го намали рокот за тендер на само еден месец минатата година и го промени своето правило за инфраструктура за да им овозможи на земјите со помалку соодветни стадиони да се натпреваруваат, Саудиска Арабија остана единствениот кандидат.

Одлуката беше широко осудена од организациите за човекови права, кои наведуваат произволни притворања, злоупотреби и смрт на работници мигранти и задушување на правата на жените и ЛГБТК+ луѓето во земјата. Саудиските власти ветија дека Светското првенство ќе биде дел од „патување на извонредна трансформација“ за земјата.

Документот за понуда тврди дека земјата „се залагала за пристап до човековите права“ преку процесот на наддавање и е посветена на „управување со ризикот и максимизирање на позитивното социјално влијание за време на турнирот“.

Организациите за човекови права како Амнести интернешнал и Хјуман рајтс воч со години се жалат на масовните ограничувања на човековите права во таа земја и ги обвинуваат владетелите во Ријад за т.н. спортско перење, односно дека сакаат да го одвлечат вниманието од него со гламурозни спортски настани.

Организациите за човекови права стравуваат дека работниците мигранти во Саудиска Арабија ќе бидат експлоатирани, измамени и принудени да живеат во беда. Причината за ова е, како што беше случајот со Светското првенство во Катар 2022 година, т.н. „кафала системот“ кој е вообичаен во Саудиска Арабија. Според него, работодавачот гарантира за своите странски работници. За возврат, државата му дава право на работодавачот да ги задржи пасошите на своите странски вработени и да им определи плата и услови за работа.