Си-Ен-Ен

Толку за „силата на личноста“ на Доналд Трамп, која го принудува рускиот претседател Владимир Путин да докаже дека сака да ја заврши војната во Украина.

Надуениот телефонски повик на претседателот со неговиот руски колега во понеделникот главно послужи да се истакне колку далеку е секој таков пробив.

И што е уште поважно, гледајќи напред, покрена нови прашања за тоа колку навистина Трамп сака да биде вклучен и ги прошири трансатлантските поделби за завршување на војната.

Украина и нејзините европски партнери се залагаат за 30-дневно примирје за да се овозможи време за започнување разговори за постојан мировен договор. Москва одби, инсистирајќи на разговори сега за конечен договор. Бидејќи овој процес може да трае со месеци, изгледа како трик за да се дозволи Русија да продолжи со своите офанзиви кои убиваат невини цивили.

Со тоа што по неговиот телефонски разговор со Путин објави дека Украина и Русија сега ќе водат разговори „како што само тие знаат“ за примирје и на крајот за завршување на војната додека беснеат борбите, Трамп застана на страната на својот пријател во Кремљ.

Трамп, исто така, додаде нова двосмисленост на сè понеефикасниот мировен напор. Тој не направи ништо за да го смири претходниот предлог на потпретседателот Џеј-Ди Венс дека САД може едноставно да ги кренат рацете ако нема напредок. „Ви кажувам, големи ега се вклучени, но мислам дека нешто ќе се случи. И ако не се случи, јас само ќе се повлечам и тие ќе треба да продолжат“, им рече претседателот на новинарите во Овалната канцеларија по телефонскиот повик.

Заканата за повлекување е класичен потег на преговарач. Но, со оглед на екстремниот скептицизам на администрацијата за помош на Украина, ова можеби не е блеф.

Трамп, исто така, остави впечаток дека САД ќе играат помалку директна улога додека Русија и Украина разговараат. Тој лансираше нејасен пробен балон дека Ватикан и новиот американски папа Лав би можеле да се вклучат. Повеќето набљудувачи веруваат дека нема да има мир освен ако Америка не употреби максимална моќ.

- Ми се чини дека претседателот можеби воопшто не се обидел да изврши притисок врз Путин. Добро е што имаа двочасовен разговор, но што добивме од тоа?“, праша Бет Саннер, поранешна заменик-директорка на националното разузнавање.

- Го имаме Путин кој продолжува со многу максималистички барања … договор за разговор за рамка за разговор за иден мировен договор и евентуално примирје што ќе дојде по договори за многу работи, изјави Саннер за Борис Санчез од Си-Ен-Ен.

„Ова е телефонски разговор за кој мислам дека е навистина тешко да се види на друг начин освен дека Путин се чини дека го доби токму она што го сакаше“.

Русија изгледа многу задоволна од повикот

Како и секогаш, имаше мистерија за целосниот обем на разговорот на Трамп со Путин, кон кого често покажуваше голема почит.

Аутсајдерите знаат само што Кремљ и Белата куќа сакаат тие да знаат за тоа како поминало. Но, руски официјални лица понудија неколку примамливи навестувања за атмосферата на повикот. „Ќе ви кажам дека разговорите со такво времетраење се ретки кога двајцата претседатели … ниту еден од нив не сакаше да го заврши разговорот и да ја спушти слушалката“, изјави во понеделникот помошникот на претседателот на Кремљ, Јуриј Ушаков, во коментари кои малку ќе ги смират грижите меѓу критичарите на Трамп дека тој е лесна цел за Путин.

Пред да се случи, телефонскиот разговор од понеделникот изгледаше како да означува пресвртна точка во досега неплодниот американски напор да се заврши војната. На крајот на краиштата, Трамп во интервју за Фокс Њуз за време на неговата турнеја низ Блискиот Исток минатата недела рече дека е „време за пресметка“, зголемувајќи ги очекувањата дека ќе биде строг со Путин.

А во неделата, пратеникот на претседателот Стив Виткоф изјави за Еј-Би-Си Њуз дека „претседателот има сила на личност која е ненадмината“. Виткоф додаде: „Тој треба телефонски да се слушне со претседателот Путин, и тоа ќе расчисти дел од застојот и ќе нè доведе до местото каде што треба да стигнеме. И мислам дека тоа ќе биде многу успешен повик“.

Но, Трамп нема да ја искористи моќта што ја имаат САД – на пример, може да ги заостри санкциите против Русија или да испрати повеќе оружје и муниција во Украина.

На новинарско прашање во Овалната соба зошто не би вовел нови санкции, Трамп одговори: „Затоа што мислам дека има шанса нешто да се направи, а ако го направите тоа, можете и многу да го влошите“. Тој предупреди: „Но, може да има време кога тоа ќе се случи“.

Меѓутоа, без краен рок или поголема конкретност, заканата на Трамп доаѓа без цврстина. Изгледа повеќе како линија дизајнирана да го олесни притисокот врз себе, отколку да го привлече вниманието на Путин.

Трамп, исто така, ги обнови своите поплаки за цената на војната во Украина, јасно ставајќи до знаење дека нема да ја имитира воената помош испратена до Киев од администрацијата на Бајден, без која напорите за одбивање на руските сили ќе бидат сериозно ограничени. „Дадовме огромна сума … Штета е“, рече претседателот.

Зеленски, учтиво, се спротивставува на ставот на Трамп

Украинскиот претседател Володимир Зеленски по разговорите напиша на Х дека разговарал со Трамп двапати во понеделникот – еднаш пред американскиот лидер да разговара со Путин, и потоа за заеднички брифинг со европските лидери, вклучувајќи го францускиот претседател Емануел Макрон и претседателката на Европската комисија Урсула фон дер Лајен.

Со оглед на стратешката неопходност за Зеленски да избегне нови расправии со претседателот по нивната расправија во Овалната канцеларија во февруари, тој се изрази дипломатски. Но, во долга објава на Х, Зеленски се спротивстави на формулата на Трамп. Тој повика на поостри санкции против Русија ако таа не е подготвена да го запре убивањето на Украинците. Тој предложи директни преговори со Русија во Ватикан, во Турција или во Швајцарија, но рече дека тие мора да вклучуваат европски и американски претставници. И тој предупреди: „Од клучно значење е за сите нас САД да не се дистанцираат од разговорите и стремежот кон мир, бидејќи единствениот кој има корист од тоа е Путин“.

„Ова е одлучувачки момент. Светот сега може да види дали неговите лидери се навистина способни да обезбедат примирје и да постигнат вистински, траен мир“, напиша Зеленски, во коментар што може да се чита буквално или како критика на напорите на Трамп.

Трамп често вели дека сака да го посвети својот втор мандат на градење мир. И ако е искрен, би можел да го остави светот во подобра состојба.

„Целиот мој живот е како договори – еден голем договор“, рече Трамп во понеделникот.

Но, неговите напори досега се површни. Во секој случај, борбите во Украина и Газа се интензивираа откако тој стапи на функција. Трамп минатата недела извојува забележлива хуманитарна победа обезбедувајќи ослободување на последниот жив американски заложник во Газа со тоа што се согласи на индиректни разговори со Хамас кои го заобиколија Израел.

Но, намалениот интерес на Трамп за завршување на војната почната по терористичките напади на 7 октомври 2023 година доведе до вакуум. Сега израелскиот премиер Бенјамин Нетанјаху почна нова офанзива насочена кон контрола на целата енклава, каде што десетици илјади Палестинци гладуваат. Нивната тешка положба е лош знак за Украина ако Вашингтон го изгуби интересот и таму.

На друго место, претседателот се пофали дека ја завршил застрашувачката ескалација меѓу Индија и Пакистан околу Кашмир овој месец. Но, Индија – и покрај нејзините блиски врски со Белата куќа – ги оспори тврдењата дека американската интервенција била одлучувачка.

Ваквите конфликти се создадени од децениски историски и националистички поплаки. И секој може да биде егзистенцијален за засегнатите лидери. Затоа, не е изненадувачки што засегнатите не се поместуваат од напорите на Трамп, кои се површни во споредба со стандардите на историските мировни напори на САД во места како Блискиот Исток и поранешна Југославија.

Ваквите војни се движат според генерациски часовници. Распоредот на Трамп е денови и недели.

Путин и Трамп се „тапкаат по рамо“

„Верувам дека Путин сака да го направи тоа … ако мислев дека претседателот Путин не сака да го заврши ова, јас немаше ни да зборувам за тоа“, рече Трамп во Овалната канцеларија.

Но, потешко е од кога било да се биде оптимист дека рускиот лидер навистина сака наскоро да ја заврши војната.

Се разбира, конфликтот е погубен за руската економија и уби десетици илјади млади Руси. Но, во своето соопштение, Русија рече дека Путин нагласил дека за да заврши војната, мора да се решат нејзините „основни причини“. Ова вклучува лажни тврдења дека Украина треба да биде „де-нацифицирана“ (со други зборови, дека Зеленски и демократското владеење мора да бидат соборени), и мора да се воведат сериозни ограничувања на суверенитетот, политичкиот систем и правото на земјата да одлучува за својата судбина.

Секако, Путин сака мир, но само под услови кои би биле невозможни за Украина да ги прифати и да остане независна нација.

Пред неколку недели, Трамп побара Русија да престане да напаѓа цивили и на глас се запраша дали Путин „го тапка по рамото“. Со тоа што во понеделникот ѝ го даде на Русија она што го сакаше, фер е да се запрашаме дали Трамп е помалку „е тапкан по рамо“, отколку што „тапка“.