Скелетот кој подоцна е продаден на приватен колекционер од Шпанија, изгледал и делувал толку бизарно, што дури во еден документарен филм послужил како потенцијален доказ за постоењето на вонземјаните.
Научниците од Калифорнија сега успеале да дојдат до ДНК примерок од коските на мумијата и на основа на тоа, да ги сложат сите делови од сложувалката на оваа вистинита и многу трагична приказна за индивидуата позната како Ата.
Наместо посетител од некој друг свет, Ата била девојка која, како што се чини, била мртвородена или умрела непосредно по доаѓањето на свет, и тоа со разорувачки мутации кои го обликувале необичниот изглед на нејзиното тело, пишува британски „Гардијан“.
Ата е пронајдена во 2003 година во местото Ла Нориа, некогашно рударско гратче во кое е ваден натриум нитрат и тогаш била увиена во бело платно и врзана со виолетова лента.
Скелетот изгледал навистина необично. Иако е долг само 15 сантиметри, коските имале одлики на коски на дете на возраст од шест или осум години. Наместо вообичаените 12 пара ребра, имала само 10. Главата на мумијата била со издолжен, конусен облик.
Тие чудни остатоци го заинтересирале професорот по микробиологија и имунологија од калифорнискиот универзитет Стенфорд, Гери Нолан, кој се понудил да ги проучи. Тој во 2013 година заклучил дека Ата била човек, но објаснувањето за причината за нејзините драматични деформитети на телото, останале далеку од разјаснети.
Нолан сега со помош на колегите од Калифорнискиот универзитет од Сан Франциско, објавил детална анализа на генетскиот склоп на Ата. Од примероците на ДНК кои биле извадени од нејзините коски, научниците заклучиле дека девојчето имало мутации на најмалку седум гени, кои се одговорни за големите деформитети на скелетот и развојот на коските.
Освен деформациите, Ата можеби боледулава и од конгенитална дијафрагмална хернија, релативно чест и опасен по живот дефект, кој се јавува на раѓање, бидејќи дијафрагмата не е во состојба да се развие како што треба. Со понатамошни анализи установено е дека нејзината ДНК најмногу одговара до онаа на повеќето Чилеанци.
Нолан верува дека Ата умрела на раѓање, а дека нејзините остатоци првобитно биле пронајдени 40 години подоцна. Нејзините деформации биле толку големи што било невозможно да се храни.
„Иако оваа приказна за Ата почна како сензација за вонземјани, и брзо се прошири по целиот свет, таа е всушност вистинска приказна за човечка трагедија. Жената родила неправилно развиено бебе, кое подоцна било сочувано на таков начин за да може да се продаде како некој чуден артефакт. На крајот испаѓа дека станува збор за човек со фасцинантна приказна за генетскиот развој, од која би можеле нешто да научиме и на основа на тоа да им помогнеме на другите“ – заклучил професорот Гери Нолан.