Патријархот, верува дека премиерот има обрежан пенис, а вториот го негира тоа и јавно му го нуди својот полов орган на увид на својот противник. Вака изгледаат последните денови во Ерменија, во кои премиерот Никол Пашинјан и Карекин II, Врховниот патријарх-католик на сите Ерменци, започнаа „света војна“, објави Јутарњи.

Всушност - иако моралните и канонските прашања лежат на површината на конфликтот - во неговата суштина е изборот на стратешкиот пат на развој на Ерменија, и се чини дека Католикосот и неговиот тим, ориентирани кон Русија, засега губат, и покрај фактот дека Ерменската апостолска црква (ААЦ) е симбол на национално единство и обединува 92 проценти од сите Ерменци.

Премиерот го обвинува Карекин за кршење на заветот за целибат и духовен пад на Црквата, а во контраофанзива, раководството на ААЦ го обвинува Пашинјан за предавство на националните интереси и кршење на Уставот. Сè започна со говорот на Карекин II на 28 мај на конференција во Швајцарија насловена како „Верска слобода: Зачувување на ерменското духовно, културно и историско наследство во Арцах (ерменското име за Нагорно-Карабах)“.

Католикосот изјави „во име на ерменскиот народ“ дека „Азербејџан, со воена поддршка на Турција, извршил злосторство: Арцах бил окупиран, а неговото ерменско население било целосно протерано“. Тој изостави да спомене дека пред тоа, кога биле посилни, Ерменците ги протерале Азербејџанците таму. Тоа беше шлаканица во лицето на Пашинјан, кој се обидува да избегне нова војна со Азербејџан, свесен дека Ерменија ќе биде поразена.

Затоа Пашинјан веднаш го нападна Карекин и зборуваше за запоставената состојба на ерменските цркви, кои се претвориле во „шкафови што се користат за складирање градежни материјали“. Доколку црквата ја водеше верник, заклучи Пашинјан, таквото сквернавење не би било дозволено.

Го обвини поглаварот на црквата за кршење на целибатот

Кулминацијата на конфликтот се случи на 9 јуни, кога Пашинјан објави дека „Карекин II го прекршил заветот за целибатот што доброволно го зел врз себе и има дете“. Според црковните канони, Карекин не можел да биде епископ, надбискуп, не можел да биде избран и не може да остане католикос. Повикувајќи го католикосот доброволно да поднесе оставка, Пашинјан иницираше создавање координирана група за организирање на повторниот избор на поглаварот на ААЦ, со цел „заштита на духовната чистота на Црквата“.

Врховниот духовен совет на Ерменската апостолска црква одговори со соопштение дека во Ерменија се води „антицрковна кампања“, а изјавите и барањата на шефот на владата го кршат Уставот, „ги газат основните човекови права, ги навредуваат религиозните чувства на верниците и се кријат зад лаги“. Советот смета дека целта на Пашинјан е „да го компромитира гласот на црквата“, која смета дека правата на ерменскиот народ во Карабах се прегазени.

А потоа, во среда, властите го уапсија Баграт Галстанјан, епископ на Ерменската апостолска црква, жесток противник на премиерот Пашинјан. Пред една година, Галстанјан се етаблираше како шеф на опозицијата во земјата, дури успеа да изведе 100.000 луѓе на улиците на Ереван и да ја нападне владата. Политички активниот архиереј помпезно изјави дека е подготвен да го жртвува својот висок ранг „на олтарот на татковината“ и да предводи преодна влада. Тој и антивладините демонстранти побараа оставка од премиерот на земјата, крај на процесот на демаркација со Азербејџан и се спротивставија на префрлањето на некои гранични територии на Баку. Демонстрациите се одржаа од мај до јуни, а потоа продолжија во октомври. Органите за спроведување на законот тврдат дека членовите на движењето предводено од надбискупот ги стекнале „потребните средства и алатки“ за извршување терористички напади и преземање на власта. Тие, исто така, формирале 200 до 250 ударни групи од до 25 лица, составени од поранешни воени и полициски службеници, се вели во соопштението на Истражниот комитет. На својата Фејсбук страница, Никол Пашинјан изјави дека агенциите за спроведување на законот спречиле голем план на „криминалното олигархиско свештенство“ за дестабилизација на ситуацијата во земјата и преземање на власта.

Ерменската апостолска црква е најстарата национална црква во светот, бидејќи Ерменија беше првата земја во светот што го прогласи христијанството за своја официјална религија. Евангелието лично им го донеле на Ерменците светите апостоли, ученици на Исус, Јуда и Тадеј, кои Ерменија ги почитува како свои светци-заштитници. Ерменската црква припаѓа на православниот круг на цркви, но на таканаречените претхалкедонски цркви, кои ги признаваат само првите три општи христијански собори. Тоа се Никејските, Цариградските и Ефеските собори, кои се признати од католичката и сите православни цркви.

„Католикот на сите Ерменци“, чија целосна титула е „Врховен патријарх и католикос на сите Ерменци“, е предводен од Карекин II (вистинско име: Ктриј Нерсесјан), 132-риот католикос од 1999 година.

Премиерот понуди да го покаже полниот орган

Токму нему оваа недела Пашинјан му понуди да ги му го покаже својот полов орган, откако портпаролот на католикосот, Зарех Ашурјан, го обвини на Фејсбук во понеделник дека е обрежан, споредувајќи го со Јуда и имплицирајќи дека не е христијанин.

„Верувам дека нашата Отпадничка Апостолска Црква мора веднаш да се исчисти од оние лажни верници кои се предавници на нацијата, го обесчестиле споменот на своите предци, го прекршиле заветот за крштевање и го замениле печатот на Светиот Крст со знакот на обрежување“, напиша Ашурјан.

Во објава на социјалните мрежи во вторник, Пашинјан повторно му се обрати на Карекин Втори со неговото световно име, велејќи дека е „подготвен да ги угости Ктриџа Нерсисјан и неговиот портпарол Ашуркан и да го докаже спротивното“ кога станува збор за обвинувањата дека бил обрежан.

Постои уште еден лајтмотив во овој конфликт. Додека Пашинјан се обидува да ја оддалечи Ерменија од руското влијание, Ерменската Апостолска Црква е под силно влијание на Руската православна црква речиси еден век. На пример, сегашниот Католикос и многу архиепископи на ААЦ го добиле своето теолошко образование на теолошките академии на Руската православна црква, бидејќи Ерменската црква немала своја академија за време на советската ера.