Шесте бода предност на шест кола до крајот на сезоната во Бундеслигата би требало да бидат доволни за Баварците да го освојат првенството на Германија. Нивниот голгетер Хари Кејн, еден од најдобрите фудбалери во модерната ера и човек кој не може да ја затвори вратата од дневната соба од награди освоени за индивидуални рекорди и достигнувања, сè уште нема ниту еден пехар со тим.
Триесет и едногодишниот Кејн дава голови како луд веќе 14 години на терените во Англија, сега во Германија и во целиот свет. Но, тој никогаш не освои ниту еден трофеј. Ова едноставно е необјаснива приказна на фудбалот.
Минатата сезона, која беше негова прва во Минхен по 13 во Тотенхем, деветката остана со празни раце. И тоа воопшто не е вообичаено за тимот за кој настапуваше. Но, Баерн М. беше елиминиран во полуфиналето на Лигата на шампионите од Реал, заостана далеку зад германскиот шампион Баер Леверкузен и рано испадна од домашниот куп. Значи нула.
Имаше дури и теории - еве го „сидрото“, дојде од Англија и ја донесе несреќата да не освојува трофеи на својот нов клуб. Дури и за такви теории е премногу. Но, не може да се негира дека е шокантно што играч од таков калибар нема ниту еден клупски својата витрина.
Кејн на 17 и пол години дебитираше за Лејтон Ориент во англиската трета лига. Беше јануари 2011 година, а надежите за оваа позајмица беа дека ќе стекне искуство по она што беше видено од него во академијата на Тотенхем. Момчето постигна пет гола до крајот на сезоната и се претстави ветувачки.
Тој се појави на теренот за Спарс на почетокот на следната сезона, во меч против Хартс во Лига Европа. Потоа повторно отиде на позајмица - во Милвол, постигнувајќи седум гола веќе во Чемпионшип, второто најсилно ниво на англиската игра.
Потоа имаше сезона без голови за Норич во Премиер лигата (и играше само три пати), а во 2013/14 беше позајмен на Лестер во Чемпионшип и исто така не го воодушеви светот (два гола во 13 настапи). Истата сезона се врати во Тотенхем и ги постигна своите први голови во елитата со тимот во кој израсна. Во април 2014 година, ерата на „Хари Кејн“ официјално започна со голови против Сандерленд, Вест Бромвич и Фулам во три последователни натпревари.
Следната сезона Кејн веќе беше најдобар млад играч во Англија, за што ја доби и првата сериозна индивидуална награда. Тој постигна 21 гол на 34 натпревари во Премиер лигата и никогаш не погледна назад.
Следеа големи статистички достигнувања. Во следните осум сезони, Хари постигна повеќе голови со белиот дрес на Тотенхем. Тој е водечки стрелец во историјата на клубот со 280 гола на 435 натпревари. Рекорд со кој го надмина големиот Џими Гривс.
Беше блиску до освојување на трофејот околу четири пати. Тој играше во две финалиња во Лига купот, но Спарс беа поразени од Челзи и Манчестер сити во нив. Го загубија и решавачкиот натпревар во Лигата на шампионите во 2019 година, повторно од англиски тим – Ливерпул. Во трката за титулата во 2016 година, се чинеше дека Тотенхем е блиску да му го одземе првото место на храбриот Лестер, но тоа не се случи. Повторно не се случи.
Тогаш веќе беше голема фигура во нападот на англиската репрезентација, која по ЕП 2016 и стигнувањето до најниската точка со елиминацијата од Исланд тргна по нов пат. Интегрирање на млади играчи, вклучувајќи го и самиот Хари, кој имаше само 23 години, наметнувајќи го системот на игра кој функционираше во формациите до 17, 19 и под 21 година кои освојуваа трофеи... И, секако, една машина за голови во врвот на нападот.
Кејн денес е број 1 во историјата не само на Тотенхем по голови, туку и на националниот тим. Тој надмина играчи како Линекер, Ширер и Руни и е на врвот на листата со 71 гол на 105 натпревари. И нешто уште поважно.
Со бројот 9 како капитен и лидер, Англија направи работи за кои земјата не сонувала во фудбалот на репрезентативно ниво. Серијата од полуфиналето на Светското првенство 2018, финалето на Евро 2020, четвртфиналето на Светското првенство 2022 година и финалето на Евро 2024 несомнено е најсилниот период на конзистентност за Трите лава на големите турнири.
На овие четири собири Кејн погоди 13 пати. Секако, ова не беше доволно за да го заштити од критиките во медиумите, бидејќи - многу едноставно - Англија остана без пехарот. Приказната на неговата кариера, со други зборови.
Тој постигнува голови, асистира - и тој е многу добар во тоа, го води нападот. Но, кога тимот на крајот од соодветното натпреварување е без награда за прво место во него, тоа го губи своето значење. Едноставно не му оди најдобро во финалињата, не му оди дури и кога е на победничката страна во драматичните елиминации пред нив.
Хари има 456 гола за своите клубови и репрезентација. Асистенциите се над 150. Натпреварите надминаа 700. Тоа е кариера која е полна со гламурозна статистика. Но, ќе остане „нешто недовршено и нереализирано до крај“ доколку не му се додадат трофеи.
Затоа со уште поголем интерес ќе го следиме патот на Баерн до титулата, кој за момент изгледа отворен. Сепак, англискиот број девет на Баварците, со неговите 59 гола на 58 натпревари во две сезони во Бундеслигата, има некаков придонес за ова, нели?
Баерн е и во Лигата на шампионите, каде ги очекува четвртфиналните пресметки со Интер. По финалето во 2019 година и загубеното полуфинале минатата сезона, Хари не го крие својот апетит да ги поправи работите на овој турнир.
Дури и ако не ви се допаѓа како играч, од чисто фудбалска перспектива на фанови, веројатно ќе се насмеете ако (или кога) овој сериски гол-терминатор на модерната ера ќе подигне трофеј. Тој тоа го заслужи.