Тој го сврте својот поглед од длабоката вселена кон нашиот Сончев систем, со снимки на брилијантниот Нептун и неговите нежни прстени од прашина; што е нивна најдетална снимка во последните триесет години.
Имено, последен пат астрономите вака блиску ја набљудувале најоддалечената планета од Сонцето во 1989 година, кога Војаџер 2 на НАСА поставил рекорд и стана првото и единствено вселенско летало што поминало покрај овој леден џин.
Џејмс Веб е револуционерен инфрацрвен вселенски телескоп од девет милијарди долари. Тој е 100 пати почувствителен од телескопот Хабл и главно ќе ги набљудува пространствата на вселената во инфрацрвениот спектар, што ќе му овозможи да навлезе во облаците од гас и прашина каде што се раѓаат ѕвездите.
Хабл работеше првенствено на оптички и ултравиолетови бранови должини.
"Сега, поради способноста на Веб да ја набљудува вселената во инфрацрвениот спектар, имаме можност да ја погледнеме подобро атмосферата на Нептун. Телескопот ги отстранува сите рефлексии и позадината за да можеме да започнеме да го проучуваме атмосферскиот состав на планетата", рекол Марк Мекокрин, виш советник за наука и истражување во Европската вселенска агенција (ESA).
Нептун изгледа темно сино на сликите од Хабл поради метанот во неговата атмосфера. Сепак, брановите должини поблиску до инфрацрвеното, снимени од Webb's NIRCam, покажуваат сиво-бела планета, со ледени облаци кои се расплетуваат на нејзината површина.
„Прстените повеќе се рефлектираат во инфрацрвеното зрачење, така што е многу полесно да се видат“, објасни Мекофрин, а пренесува „Гардијан“.
Новите слики покажуваат и интересна светла област во близина на полот на Нептун. Со оглед на тоа што нејзиниот северен пол не е наклонет кон Земјата и затоа што на планетата и се потребни 164 години да го обиколи Сонцето, астрономите сè уште не ја разгледале добро областа.
Веб забележал и седум од 14-те познати месечини на Нептун. Така, над ледениот џин може да се види нешто што изгледа како светла и далечна ѕвезда, но всушност тоа е Тритон - огромна месечина која орбитира околу оваа планета.
Тритон е всушност поголем од џуџестата планета Плутон и изгледа посветол од Нептун бидејќи е покриен со мраз што рефлектира светлина.
„Нептун, за разлика од Тритон, апсорбира најголем дел од влезната светлина“, рече МекКорин.
Бидејќи Тритон орбитира во погрешна насока околу Нептун, се смета дека всушност е тело во близина на Кајперовиот појас, кое во одреден момент било заробено од орбитата на ледениот џин.
Нептун е толку далеку од Сонцето што е единствената планета во Сончевиот систем што не е видлива со голо око и првата чие постоење за прв пат е предвидено со математика. Откриена е во 1846 година.
Тој е околу четири пати поголем од Земјата. Кога би ја замислиле Земјата како поголемо јаболко, Нептун би бил со големина на кошаркарска топка.
Тоа е леден џин. Поголемиот дел од неговата маса се состои од густа течност од „ледени“ материјали - вода, метан и амонијак. Атмосферата на Нептун главно се состои од молекуларен водород, хелиум и метан.
Нептун има најмалку пет главни прстени и уште четири прстенести лакови, или акумулации на прашина и остатоци кои веројатно биле формирани од гравитацијата на блиската месечина.