Дејвид Хејг, поранешниот директор на Лидс Јунајтед, тврди дека бил силуван додека лежел на подот од својата ќелија и видел како човек го мачеле до смрт со газење врз грлото.
Злоупотребата што наводно ја претрпел Хејг вклучувала тепање, употреба на електрични тизери, удирање со рачка од метла и запалување за време на неговиот престој во полициската станица Бур Дубаи.
Тогашниот фудбалски газда бил обвинет од сопственикот на клубот од Дубаи дека ги пренасочувал парите на неговите сметки - обвинение што тој се уште го смета за измислено, пишува Дејли Мејл.
Тој рече дека неговото шокантно искуство може да се повтори во неодамнешниот случај на стјуардесата Тори Туи, на која ѝ се закануваа со затвор поради пиење и обид за самоубиство, откако наводно претрпела семејно насилство. Таа беше вратена во Ирска по нејзиното ослободување.
Сега Хејг откри за Дејли Мејл дека неговите искуства во затворите во Дубаи сега го оставаат со ПТСН, кошмари и страшни сеќавања.
„Од водење на фудбалски клуб поминав до лежење на под во затворска ќелија и ме силуваа.
„Кога ги слушнав како велат: „Ќе ги убиеме Британците овде“, помислив дека тоа е само обид да ме заплашат“.
„Видов некој убиен пред мои очи затоа што го мачеа - го однесоа на место и слушнав како го тепаат, го вратија назад и падна до мене, а тие му стоеја на грлото.“
На прашањето зошто полицијата ги користела наводните методи на тортура, Хејг рече: „За да добијат признанија. Некои од нив го користат затоа што се зли луѓе и затоа што можат, ги носат во пустина, им ставаат вреќа преку глава, им ставаат пиштол на глава и тоа го прават за садистичка забава“.
Тој бил уапсен во мај 2014 година откако отпатувал во ОАЕ на средба со поранешните сопственици на клубот „Голф Финансил Хаус“ (ГФХ) во Дубаи.
Хејг, кој ги водел преговорите за преземање на Лидс Јунајтед од страна на ГФХ во 2012 година од бизнисменот Кен Бејтс, верува дека тоа бил состанок за градење приватна куќа.
Но наместо тоа, тој се соочил со локален полицаец кој го обвинил за неправилност со проверката.
Потоа бил одведен во полициска станица каде се обидел да ја врати малата сума на пари што ја должел - но потоа завршил во затвор со лажно обвинение.
Хејг рече дека условите во неговата ќелија биле ужасни, со фекалии што се прелевале преку подот.
„Нема тоалетна хартија. Храната што ја добивате нема хранлива вредност - не би ја давале на животните овде. Кога бев таму верувавме дека луѓето ги дрогираат со некоја хемиска супстанција за да ги смират“.
„Тоалетите се само кофи полни со валкана вода со муви околу нив што треба да ги извадите со раце“.
„Нема тоалет на кој можете да седите, има дупки на подот, нема средства за чистење бидејќи може да се користат како отров.
„Пет или шест пати повеќе луѓе се во ќелиите отколку што би требало да бидат.
Но, Хејг не бил единствениот човек од западните земји затворен заедно со опасните криминалци во нехигиенски, преполни ќелии.
Во многу случаи, тврди тој, затворениците во Дубаи не се обвинети, туку принудени да ја признаат вината додека се во притвор.
Ситуацијата во тамошните затвори станала позната откако се дознало дека ирската стјуардеса Тори Туи можела да се соочи со затвор во таа земја.
Нејзините ограничувања за патување подоцна биле укинати, дозволувајќи ѝ да се врати дома по очајни дипломатски напори.
Хејг сега откри како ги избегнала „ужасите што мислам дека никој што го чита ова нема да ги разбере“.
„Тоа е понижувачко за мажите, но уште повеќе за жените - тие се држени одвоени од мажите, но тие се во истиот затвор, токму во соседната зграда“.
Како што рече, Туи има среќа што е ослободена толку брзо.
„Би рекол дека 90 отсто од луѓето во Дубаи не знаат дека го кршат законот и кога има проблем, законот паѓа врз вас.“
„Поминуваат денови и Британците и луѓето од други националности се затворени во Дубаи кога не треба, но не можат да излезат бидејќи правосудниот систем е корумпиран.
„Бев затворен пред 10 години и верувам дека ќе бев мртов или сѐ уште таму да не водев фудбалски клуб и да не бев славен.
Хејг рече дека неговата препорака за оние кои сакаат да патуваат во Дубаи би била „само не одете“.
„Сега во тие затвори има илјадници други Британци и Западњаци, исто така и многу други националности.
„Луѓето треба да се разбудат и да сфатат што всушност е Дубаи - тоа е пекол.
„Таму 10 години живеев во апсолутна илузија, верувајќи во лага.
„Рајот во кој живеат таму е сѐ освен рај“.
По враќањето од Дубаи во март 2016 година, тој поминал седум месеци во болница обидувајќи се да се опорави од ужасите на затворот.
Во своето прво интервју еден месец по ослободувањето, Хејг рече: „Ме однесоа во една споредна соба. Ме држаа да чекам еден час, потоа уште еден час, а потоа дојде една жена и рече: „Дали ги зедовте 23-те милиони?"
„Реков, за што зборувате?, а таа ме праша „Каде се 23 милиони од ГФХ?“
„Водев фудбалски клуб, имав операција на стомакот, се качив во авион, слетав, седнав во полициска станица, ме удри сомнителен полицаец во зелена униформа во лицето, ми викаше на арапски „Каде се парите?“
Му било кажано дека нема да добие кауција и бил одведен низ ходникот во преполниот притворен центар без дополнително објаснување за обвиненијата против него.
„Никогаш нема да заборавам, мирисот беше толку лош додека се приближив до вратата каде што требаше да ме стават. Тоа беше ужас, мешавина од сѐ што не сакаш да мирисаш во твојот живот“.
„Тие ја отворија таа метална врата и ме турнаа внатре и ја затворија.
За време на неговото време во жешка, валкана затворска ќелија со фекалии што течеа насекаде, Хејг рече дека му бил забранет пристап до парите и не му била понудена медицинска помош по операцијата на желудникот“.
Тој тврди дека можел да разговара со своите адвокати само две минути неделно и дека бил подложен и сведок на тортура додека бил зад решетки.
„Дојдоа по мене среде ноќ, ме изнесоа надвор на паркинг, па ме преместија во соба, а потоа бев сериозно физички малтретиран, ме удираа со струја, ме удираа со тупаници по лицето, ме натераа да стојам во чудни позиции и постојано ме прашуваа „Каде се парите?“
„Ми рекоа дека ако признам, ќе можам да си одам дома. Реков дека нема да признаам, бидејќи не го направив тоа и дека можат да продолжат да ме мачат.
„Ти си опкружен со таа изопаченост. Никогаш нема да заборавам, седев таму, а полицијата мачеше човек зад мене“.
„Не знам што направи, но го фрлија на подот, употребија тизер, го клоцаа во глава, три-четворица, употребија прачка и му нишаа во тестисите.
„Менталната агонија низ која поминувате, постојаната закана од злоупотреба, таа траеше цело време.
„Еден месец пред да излезам од тоа место, стоев во ходникот и чекав да земам апчиња против болки, а дојде чувар и без причина ме удри со метла по глава.
Во 2015 година тој бил прогласен за виновен за „прекршување на довербата“ за измама на GFH од 3 милиони фунти со фалсификување фактури и пренасочување пари на сметки што ги контролирал.
По враќањето во Британија, Хејг поминал време со семејството во западен Корнвол, но е во процес на покренување правна постапка поради начинот на кој бил третиран.
Тој изгубил околу 40 килограми додека бил во затвор и рекол дека ефектот врз неговото здравје бил „прилично лош“.
„Злоставувањето што го претрпев, ме тепаа, врз мене беше употребен електричен тизер. Луѓето се обидоа сексуално да ме малтретираат“.
„Имам проблем со очите, цело време нѐ држеа во темница, светлата ретко беа запалени, па не можевте да гледате многу добро, што ви ги оштетува очите. Незамисливиот стрес низ кој поминувате обидувајќи се да се одбраните и да му кажете на светот што ви се случува“.
Во изјавата за случајот на Хејг, Министерството за надворешни работи и Комонвелтот изјавило за Гардијан во 2016 година: „Нашиот персонал од амбасадата беше во речиси секојдневен контакт со г-дин Хејг за време на неговиот притвор, што вклучуваше редовни проверки на благосостојбата“.
„Исто така, редовно го покренувавме неговиот случај со властите на ОАЕ, давајќи им до знаење дека внимателно го следиме.
„Ние ги сфаќаме неговите наводи за злоупотреба многу сериозно и ја покренуваме нашата загриженост со властите на ОАЕ. Изнесуваме наводи за злоупотреба само со согласност на лицето“.
Хејг ја заврши приказната за пеколот низ кој поминал:
„Се обидов да се самоубијам додека бев таму, ако се присилиш на самоубиство, ќе завршиш во многу лоша ментална институција, полоша од затвор, каде што те третираат како криминалец.“