Би-Би-Си Њуз

Тешки одлуки го чекаат израелскиот премиер по изненадувачкиот договор на Хамас за претставениот нацрт на договорот за прекин на огнот.

По неколку месеци наизменично тешки преговори меѓу завојуваните страни и посредниците, дојде време за тешки одлуки.

Хамас се согласи на нацрт-договор за прекин на огнот, кој е „далеку од исполнување на барањата на Израел“, според израелскиот премиер Бенјамин Нетанјаху.

Тој сепак сметаше дека е потребно да испрати делегација да разговара за него.

Израел се согласи на понудата за примирје на крајот на април.

Американскиот државен секретар Ентони Блинкен рече дека таа е „исклучително дарежлива“.

Голем предизвик за преговарачите во Каиро е премостување на јазот меѓу израелската верзија и онаа што ја прифати Хамас.

Дипломатски извори во Катар, кои се дел од посредничките напори со Египет и САД, ми рекоа дека „тоа е приближно исто како израелскиот предлог. Треба да се сменат само мали формулации и детали“.

Израел може да одлучи дека овие разлики не се безначајни.

Една од главните спорни точки е дека Хамас сака примирјето да биде трајно, а не привремено и да биде проследено со израелско повлекување од Газа.

Доколку американската делегација, предводена од шефот на ЦИА, Вилијам Барнс, верува дека јазот може да се премости, Нетанјаху би можел да очекува притисок од Вашингтон да се согласи со предлогот.

До понеделник вечер, работната претпоставка на Израел беше дека Хамас нема да го прифати предлогот за примирје.

Бенјамин Нетанјаху и неговата влада, како и повеќето странски набљудувачи, беа изненадени кога Хамас ја објави својата одлука.

Постојат два начина да се набљудува потегот на Хамас.

Тоа може да се сфати како очајнички чекор од страна на организација која е тешко ранета и речиси скршена од долгата израелска офанзива.

Или тоа е паметен политички потег, кој го врати притисокот врз Нетанјаху.

Тоа објаснување е поубедливо, бидејќи наеднаш израелските планови и претпоставки се превртуваат со понудата.

Знаеме дека Израел своите потези во следната фаза од војната ги базираше на претпоставката дека Јахја Синвар, шефот на Хамас во Газа, кој се крие од 7 октомври, никогаш нема да прифати примирје.

Израел го искористи отсуството на понуда за прекин на огнот од Хамас како објаснување за одлуката да започне воена операција во Газа.

САД се недвосмислени дека се спротивставуваат на каква било копнена операција во Рафа што може да ги загрози животите на повеќе палестински цивили.

Кога Израел во понеделникот предупреди околу 100.000 Палестинци да ги напуштат своите домови на првиот знак, министерот за одбрана Јоав Галант му рече на својот американски колега дека нема алтернатива за нападот на Рафа.

Ова, како што рече, е затоа што Хамас го отфрли секој предлог за привремено примирје и ослободување на заложниците.

Само неколку часа подоцна, Хамас излезе со соопштение, проверувајќи го блефот на Израел.

Нетанјаху е во политичка врска.

Неговиот стил на владеење повеќе од 16 години како лидер на Израел се карактеризираше со навика да го одложува донесувањето тешки одлуки онолку долго колку што може.

Но, тој сега се најде под силен притисок, од сите страни, и колку и да чувствува предизвик да одложува, ова е моментот за одлуки.

Најжестокиот притисок доаѓа од двајца ултра-националистички еврејски екстремисти во неговиот кабинет - министерот за финансии Безалел Смотрич и Итамар Бен Гвир, министер за национална безбедност.

На Нетанјаху му се потребни нивните гласови за да ја задржи коалицијата на власт.

Тие сакаат Израел да го окупира Рафа и се заканија дека ќе ја соборат владата доколку тој не го спроведе тоа на дело.

За нив примирјето е исто што и предавство.

Во исто време, семејствата и поддржувачите на израелските заложници демонстрираат, блокирајќи ги главните патишта и бараат Израел да се договори за нивно враќање дома.

Семејствата на заложниците имаат поддршка од воениот кабинетна Бени Ганц и Гади Ајзенкот, двајца опозициски лидери кои се приклучија на кабинетот по нападот на 7 октомври.

Тие би можеле да ја напуштат владата доколку, во отсуство на примирје, заложниците останат таму каде што се.

И Американците сакаат договор.

Поддршката на претседателот Бајден за Израел, и покрај тоа што неговата војска уби огромен број палестински цивили, го чини политичка поддршка.

Доколку Бајден одлучи дека постои поприфатлива верзија на договорот, тој ќе изврши притисок врз Бенјамин Нетанјаху да го поддржи.

Израелскиот лидер ќе треба да избере помеѓу опстанокот на неговата влада и клучната поддршка што американскиот претседател му ја пружи во последните месеци.

Во Израел нашироко се верува дека Нетанјаху сака да ја продолжи војната за да го одложи моментот на пресметка за сопствените грешки што му дозволија на Хамас да убие околу 1.2000 луѓе, главно Израелци, и да земе 240 заложници во Газа на 7 октомври.

Примирјето исто така би значело дека Бенјамин Нетанјаху не постигнал „тотална победа“ над Хамас - една од неговите две објавени воени цели.

Второто е ослободување на заложниците, кое исто така не го постигна.

Оваа војна покажува, уште еднаш, колку е тешко за моќните земји како Израел да ги победат многу послабите организации како Хамас.

За Хамас преживувањето значи победа, а Бенјамин Нетанјаху е свесен дека за него тоа би значело пораз.