Со ова почнува големата „револуција“ во оваа земја чија конектираност со интернетот беше меѓу најмалите во Западната хемисфера.
Речиси половина од 11,2 милиони жители на Куба имаат мобилни телефони, но голем дел од нив и натаму нема да можат да си дозволат да имаат интернет на телефоните.
Од “Etecsa” објавија дека на граѓаните ќе им бидат на располагање бројни едномесечни пакети, почнувајќи од 600 MB по цена од седум долари, до пакет од 4 GB за 30 долари. Доколку корисникот не сака пакет, тогаш 100 MB ќе го чинат 10 долари.
Сепак, овие цени нема да можат да си ги дозволат Кубанците затоа што просечната плата во оваа држава е околу 30 долари и многу луѓе се потпираат на своите роднини кои што работат во странство или пак работат по неколку работи за да го зголемат семејниот буџет.
Куба значително заостануваше зад повеќето земји во достапноста на интернетот, како поради недостаток на пари, така и поради долгогодишните трговски санкции од САД и загриженоста поради протокот на информациите.
До 2013-та година интернетот најмногу им беше достапен само на луѓето во туристичките хотели на островот. Меѓутоа, владата од тогаш, зголемувањето на поврзаноста на интернетот ја постави како прироритет, воведувајќи сајбер-кафетерии, пунктови за бежичен интернет на отворен простор и започнување на приклучување на домаќинствата на интернет.
Кубанскиот претседател Мигел Дијас Канел кој во април го наследи Раул Кастро на таа функција, заговара поголема поврзаност на земјата, истакнувајќи го потенцијалот на интернетот за растот на економијата, како и можноста Куба да ја брани својата револуција онлајн.