На доделувањето на наградите Ebony Power 100, познатата манекенка уште еднаш докажа зошто се смета за модна икона и симбол на самодоверба, објави Шоубиз.

Во заводлива црвена тоалета со детали од чипка што се спуштаа до задникот, Вини ги привлече сите погледи на црвениот тепих. Креацијата од слоеви од црвена и бела чипка, асиметричен крој, совршено ја нагласи нејзината фигура, додека белите високи потпетици дополнително ги издолжија нејзините нозе. Фустанот со отворен грб откри голема површина од кожа, а Вини гордо го покажа своето тело обележано со витилиго - кожна болест што ја направи препознатлива низ целиот свет и го зацврсти нејзиниот статус како икона на различноста во модната индустрија.

Со нејзината препознатлива висока пунџа, драматична шминка и златни акценти, Харлоу изгледаше беспрекорно - самоуверено, смело и гламурозно.

Симбол на самодоверба и разновидност

Со години, Вини Харлоу го користи своето влијание за да го поттикне прифаќањето на различноста и да ги разбие предрасудите за тоа како „треба да изгледа убавината“. Како што постојано нагласува, нејзината цел не е само да биде успешен модел, туку и да ги инспирира луѓето кои се чувствуваат „различно“.

Тешко детство и патот до успехот

Вини Харлоу, родена како Шантел Браун-Јанг во 1994 година во Канада, пораснала во средина која не била секогаш со разбирање за нејзината различност. На само четири години, ѝ била дијагностицирана витилиго, кожна болест која предизвикува губење на пигментот и појава на бели дамки на лицето и телото.

Нејзиното детство не било лесно - децата ја задевале, ја нарекувале со погрдни имиња како „крава“ и „зебра“, а се соочувала и со физичко насилство. Поради постојаното чувство на отфрлање, Вини се повлече во себе, а во неколку интервјуа подоцна призна дека поминувала низ тежок период на депресија и мислела за откажување од животот.

Пресвртницата дојде кога реши да ја прифати својата различност и повеќе да не ја крие. Почна да зборува за својата состојба, објавувајќи фотографии и пораки за поддршка на социјалните мрежи, со што создаде заедница на луѓе кои пронајдоа сила и инспирација во неа.

Издигнување на светската модна сцена

Голем чекор напред во нејзината кариера се случи кога учествуваше во реалното шоу „America’s Next Top Model“, водено од Тајра Бенкс. Иако не победи, нејзиниот шарм, храброст и автентичност ѝ ги отворија вратите кон светот на модата.

Денес, Вини Харлоу соработува со водечки модни брендови како што се Desigual, Diesel и Victoria’s Secret, а нејзиното лице ги краси насловните страници на престижни списанија како Vogue и Elle. Таа стана глобален симбол на борбата против дискриминацијата и стереотипите, како и портпарол на луѓето што живеат со витилиго.

View this post on Instagram

A post shared by ♔Winnie Harlow♔ (@winnieharlow)

Љубов и среќа надвор од пистата

Покрај успешната кариера, Вини Харлоу е среќна и во љубовта. Од 2020 година, таа е во врска со кошаркарот Кајл Кузма, а двојката се сврши во февруари оваа година.

Вини, која од тинејџерка што се соочуваше со осуда, стана симбол на храброст и самоприфаќање, денес инспирира милиони да се сакаат себеси - точно такви какви што се.

Од воздух, проектот изгледа како реализација на футуристички сон: серија стаклени облакодери, луксузни станови и хотели лоцирани на вештачки острови изградени со полнење на морето со песок. Сепак, подетален поглед открива многу поинаква реалност - празни улици, затворени продавници и само неколку жители во населба што требаше да биде симбол на кинеско-малезиската соработка и нова зелена урбана парадигма, објави Дневно.

Проектот вреден 100 милијарди долари беше лансиран во 2014 година од кинескиот градежен гигант Кантри Гарден Холдингс, во партнерство со владата на малезиската држава Џохор.

Форест Сити е замислен како „град на иднината“ - паметен, еколошки град без автомобили, со вертикални градини, одржлива инфраструктура и дом на дури 700.000 луѓе. Исто така, требаше да биде дел од кинеската иницијатива „Појас и пат“, мегапроект преку кој Кина ги поврзува Азија, Африка и Европа со инвестиции во инфраструктурата.

Единаесет години подоцна, Форест Сити повеќе личи на филмска сценографија отколку на вистински град.

Улиците се уредни, но пусти, а прозорците на луксузните станови се претежно затемнети. Снимките откриваат огромен контраст помеѓу ветувањето и реалноста - празни продавници во трговскиот центар „Форест Сити Аутлет“, затворени бутици и ресторани во хотелот Марина и модел на градот што сè уште доминира во изложбените салони, единственото место каде што Форест Сити сè уште „живее во полна пареа“.

Главните проблеми не се само естетски, туку и економски по природа. Кон крајот на август 2023 година, агенцијата „Мудис“ дополнително го намали кредитниот рејтинг на Кантри Гарден, кој се најде во долгови и на работ да не може да ги отплати своите обврзници. Со колапсот на кинескиот пазар на недвижности, интересот од купувачите, особено од Кина, речиси исчезна.

Стариот слоган „Изгради го и тие ќе дојдат“ се покажа како илузија. Илјадници станови останаа непродадени, а целиот проект брзо беше етикетиран како „град на духови“.

Од еколошка страна, парадоксот е уште поизразен. Вештачките острови се создадени со полнење песок врз огромни подводни леи со морска трева, кои играат клучна улога во апсорпцијата на јаглерод и борбата против климатските промени. Нивното уништување за изградба на луксузни вили и облакодери е директно спротивно на „зелениот“ идентитет на проектот.

Како што забележа фотографот Себастијан Кастели, токму овој контраст - блескавите облакодери изградени врз уништен морски екосистем - најдобро ја илустрира состојбата на Форест Сити: зелена утопија претворена во конкретен контраст на природата што требаше да ја заштити.

Десет илјади жители наместо седумстотини илјади

И покрај обидите на властите да внесат нов живот во проектот, реалноста полека се менува. Владата на Џохор ја прогласи областа за посебна финансиска зона со даночни олеснувања, деловни стимулации и режим без царина, надевајќи се дека ќе привлече меѓународни инвеститори.

Сепак, според проценките, денес во Форест Сити живеат само околу 10.000 луѓе - далеку од планираните стотици илјади. Бројни комерцијални простори остануваат празни, а инфраструктурата, иако модерна, е недовршена.

- Форест Сити требаше да биде симбол на иднината, но стана огледало на глобалната реалност - раст на долгот, проекти поголеми од потребите и соништа што се судрија со пазарната реалност - коментираат аналитичарите во малезиските медиуми.

Нов обид за оживување

Во септември 2023 година, фоторепортерот Мохд Расфан (AFP) сними сцени што речиси поетски ја прикажуваат состојбата на градот: човек сам во празен ходник на трговски центар, ред затворени продавници во некогаш гламурозен хотел и панорама од облакодери што се рефлектираат во тиркизното море - визуелно величествено, но безживотно.

Сепак, малезиските власти не се откажуваат. Благодарение на близината до Сингапур, Форест Сити продолжува да има стратешки потенцијал. Во 2024 година беше покрената иницијатива „Специјална финансиска зона“, со цел привлекување финансиски и технолошки компании преку поповолен даночен режим и поедноставни деловни процедури.

Сега се поставува прашалник над нивната иднина, откако германската влада - која го зацврсти својот став за имиграцијата поради растечката крајна десница - посочи дека можеби е време некои да се вратат дома, доброволно или не.

Околу 1 милион Сиријци пристигнаа во Германија на врвот на бегалската криза во 2015-2016 година, под водство на поранешната канцеларка Ангела Меркел. Приближно 1,3 милиони живеат во Германија во моментов, вклучувајќи 25.000 кои се родени таму.

Сега, канцеларот Фридрих Мерц и други конзервативци во неговиот коалициски кабинет повикуваат на нивна репатријација.

Мерц оваа недела изјави дека Берлин ќе пристапи кон прашањето на „многу конкретно“, бидејќи сигнализираше дека „веќе нема основа за азил во Германија и затоа можеме да започнеме и со репатријации“.

Иако германската влада пред сè ќе ја охрабри доброволната репатријација, Мерц рече дека оние кои одбиваат „секако, можат да бидат депортирани во блиска иднина“, бидејќи рече дека враќањето на Сиријците во нивната татковина би било клучно за обновата на земјата разурната од војна, објави Си-Ен-Ен.

Германскиот канцелар, исто така, откри дека го поканил сирискиот претседател Ахмад ал-Шара во Берлин за да разговараат за ова прашање.

Она што се промени во Сирија е дека владата на Асад повеќе не постои, со што се стави крај на годините граѓанска војна. А во Германија, коалицијата на Мерц се обидува да се одбрани од крајно десничарската партија Алтернатива за Германија (AfD).

И покрај реториката на Мерц, во оваа фаза останува нејасно колку би биле широко распространети депортациите. Германија досега објави само планови за депортирање на Сиријци со криминални досиеја.

Од падот на режимот на Асад, околу 1.300 Сиријци - или 0,1% - доброволно се вратиле во својата татковина, според германското Министерство за внатрешни работи.

Сиријците живеат во Германија под различни правни статуси - на некои им е доделено германско државјанство, додека други имаат дозволи за постојан престој. Над 160.000 Сиријци добија германско државјанство до крајот на 2023 година, објави Дојче Веле. Оние кои спаѓаат во овие категории нема да треба да ја напуштат Германија, изјавија политичарите од ЦДУ за време на коалициската дебата во вторникот, според Ројтерс.

Стотици илјади други имаат привремени дозволи за престој, кои им се доделуваат по добивањето статус на заштита, како што се азил, бегалец или супсидијарна заштита, што важи кога ниту едно од првите не може да се одобри и се заканува сериозна штета во земјата на потекло.

Привремените дозволи за престој им овозможуваат на странците да живеат и работат во Германија, како и да добиваат владини бенефиции, но нивната можност да останат таму е неизвесна.

Прашањето за репатријација е спорно и доаѓа со значителни правни пречки. Во меѓувреме, Сирија останува обележана со години конфликт, а државјаните во Германија ја гледаат дебатата со зголемена загриженост.

„Коментарите на Мерц одат во насока што ги поттикнува десничарските желби да депортираат секој што не се вклопува во нивната таканаречена идеја за тоа кој припаѓа во Германија, а тоа е застрашувачки“, рече Рафиф Дауд, 33-годишен архитект кој живее во Берлин, кој мигрирал од Сирија пред повеќе од 12 години и сега е германски државјанин.

Дауд рече дека иако познава луѓе кои доброволно се вратиле, „зборува за враќање на луѓе кои се обидуваат да се интегрираат, кои ја гледаат Германија како свој втор или дури прв и единствен дом, кои активно придонесуваат за ова општество и економија, па тоа е апсолутна срамота“.

Други се загрижени за нестабилната политичка ситуација дома. Пензиониран инженер, кој моментално живее во Германија, но нема државјанство, го опиша соборувањето на владата на Асад како „историска неопходност“, додека го доведува во прашање нејзиното заменување.

„Мора да се запрашаме дали земјата се движи кон држава што ги отсликува европските и конкретно германските вредности, почитувајќи ги слободите и човековите принципи, или дали диктатурата и новиот тоталитарен религиозен систем едноставно се репродуцираат под друго име“, изјави човекот, кој сакаше да остане анонимен, за CNN.

Откако Асад беше соборен од власт, Сирија доживеа разгорување на смртоносно секташко насилство, со судири што избувнаа меѓу безбедносните сили и оние лојални на поранешниот претседател, вклучително и во крајбрежниот регион Латакија во Сирија во март.

Во разговор за Си-Ен-Ен, Акрам ал-Буни, сириски политички активист кој беше затворен под режимот на Асад, рече дека германската влада мора да ја земе предвид природата на новата власт во земјата, за која тој верува дека би можела да изложи многу Сиријци на нов прогон. Безбедносната ситуација исто така мора да се земе предвид, рече ал-Буни, наведувајќи дека оружјето останува „неконтролирано во рацете на екстремистичките фракции“.

Јохан Вадефул, германски министер за надворешни работи и политичар во централно-десничарската Христијанско-демократска унија (CDU) на Мерц, алудираше на некои од проблемите што ги очекуваат Сиријците при неодамнешната посета на Дамаск, кога го спореди уништувањето на земјата со „сликите што ги видовме од Германија во 1945 година по Втората светска војна“ и изрази сомнеж дека голем број сириски мигранти ќе се вратат доброволно.

Но, откако доби негативни реакции од сопствената партија поради коментарите, Вадефул се обиде да нагласи дека неговиот целокупен став останува во согласност со неговата партија.

Други политичари, особено од левичарската Германија, ги критикуваа плановите. Во интервју за германското списание „Дер Шпигел“, Ламија Кадор, од германската Зелена партија, рече дека „верувањето дека масовните депортации (во Сирија) сега се можни ја потценува реалноста на терен“.

Здружението на германско-сириски организации за помош се изјасни против плановите на владата, а нејзината претседателка Нахла Осман изјави дека дебатата претставува огромен удар за Сиријците кои се интегрирале во германското општество, вклучително и квалификуваните работници, во неодамнешно интервју за радио „Дојчландфунк“.

На пример, здравствениот сектор на Германија вработува над 6.000 сириски лекари, според официјалните бројки - што ги прави составен дел од здравствениот систем на земјата. Кон крајот на минатата година, тогашната министерка за внатрешни работи Ненси Фезер предупреди дека „цели области“ во здравствениот сектор на Германија ќе исчезнат ако Сиријците кои моментално работеа таму си заминат.

Спротивставување на крајната десница

И покрај опозицијата, јасно е дека деновите на „Вилкомменскултура“ или „култура на добредојде“ во врска со имиграцијата во Германија под Меркел се минато.

AfD се најде на второто место на федералните избори во Германија во февруари, обезбедувајќи невиден број гласови откако водеше кампања на антимиграциска платформа и манифест во кој се наведува дека „исламот не припаѓа во Германија“.

Од падот на режимот на Асад, AfD повикува Сиријците во Германија да се вратат во својата татковина. Во меѓувреме, партијата продолжи да ужива силна популарност, дури и привремено искачувајќи се пред CDU во некои анкети, оставајќи ја владата на Мерц да се бори да ја задржи позицијата.

Мерц - кој долго време беше критичар на политиките на отворени врати на Меркел - зазеде построг став за миграцијата, делумно за да се спротивстави на AfD.

Додека неговиот претходник ги пречекуваше мигрантите во Германија под слоганот „Wir schaffen das“ - „Ќе се справиме со тоа“, Мерц и неговата влада најавија сеопфатни ревизии на миграциската политика по преземањето на функцијата.

„Јасно е дека не се справивме со тоа. Токму затоа се обидуваме да ја поправиме“, рече тој за ситуацијата.