Но, оттогаш започна да расте и се чини дека нема крај: само од овој јуни стигна до новиот рекорд со повисока цена за скоро петтина од вредноста, пишува Дојче веле.
Старата логика е: ако се закануваат проблеми, златото секогаш ќе има вредност. Златото никогаш нема да биде безвредно, но вредноста на златото е поврзана со цел спектар на фактори. Првиот е, се разбира побарувачката - и според тоа, цената всушност треба да падне. Бидејќи досега најголемите купувачи на злато се на Исток: како илустрација и според најновиот, ланскиот извештај на Светскиот златен совет, во 2017 година Кинезите купиле 637,3 тони злато, а Индијците 544,6 тони. По нив доаѓа побарувачката на Соединетите Држави каде биле купени 144,7 тони злато, но за споредба, во Обединетите Арапски Емирати изнесува 52,1 тон, Иран 44,9 тони, околу четириесет тони во Јужна Кореја, Хонг Конг , Турција, Индонезија ...
Но, токму на овие пазари на Исток , со кризата со пандемијата, побарувачката значително опадна. Не треба да изненадува: скоро половина од приближно 4500 тони злато што секоја година излегува на пазарот оди во производство на накит. И таквиот накит се продава многу повеќе на Исток, на западното злато се гледа повеќе како форма на инвестиција со купување златни шипки, златници или хартии од вредност. И во овие периоди на криза, очигледно не е време да се купи богат златен накит, дури ни за свадба. Па така, овој пат Западот побрза да купува злато.
Според Светскиот совет за злато, најголемо зголемување на побарувачката е забележано во Германија: само во првата половина од оваа година, Германците купиле 83,5 тони злато, повеќе од двојно повеќе од истиот период лани. Постојат повеќе причини за ова: првата е секако желбата „безбедно да се зачува имотот“. Со оглед на превирањата на берзите и неизвесноста што преовладува со многу загриженост, акциите на дури безбедните компании станаа ризик што тешко дека ќе резултира со дивиденда, пишува Дојче веле.
Не само тоа: Германците веќе се традиционално „безбедни играчи“, туку кризата во 20-тите години на минатиот век се уште добро се памети и постои страв од хипер инфлација. И има милијарди евра што се заштедени како мерки за зајакнување на економијата по оваа пандемија - така, многумина заклучуваат, парит ќе влезат во оптек без да се создадат нови вредности. Дали тоа може да помине без инфлација?
Се разбира, има и други традиционални „извори“ за пари во услови на криза, како што се недвижнини. Но, цените на квалитетните недвижнини во Германија се толку високи ,што е премногу ризично да се очекува уште поголем раст на вредноста. Зашто тогаш треба да има некој што ќе го купи имотот за да ја врати таа вредност во евра.
Затоа - злато. И има и други причини што го прават овој скапоцен метал интересен за Германците: прво, кога физички купувате злато и шпекулирате за неговата вредност на пазарот, тогаш нема потреба да го плаќате данокот пресметан за добивката од шпекулациите. И второ, цената на златото - како и многу други производи што се тргуваат на светските берзи - се пресметува во долари. И довербата во американската валута во моментот не е голема, така што златото е привлечно за Германците на тој начин, но и затоа што самиот долар не е алтернатива за „заштеда“ на дел од имотот.
Ќе остане ли рекордот на цената на златото на „само“ 1981 долар за унца заради сето ова? Ханс-Гинтер Ритер од Хереј, компанија која тргува со скапоцени метали, не е сигурна: особено ако продолжи неизвесноста во економијата - и ако продолжи оваа психологија за купување, златото би можело лесно да ја сруши границата од 2.000 долари. Но, златото е сè уште традиционален и шпекулативен предмет, па затоа е тешко да се биде сигурен пророк, пишува Дојче веле.