Потоа Војаџер откри пукнатина со кафеава боја што се чинеше дека ја зафаќа цела Европа, а научниците почнаа да истражуваат што точно значи и како се појавила.
Наскоро беше откриено дека тоа може да укаже на скриен океан под ледената површина, од каде водата излегува на површината преку гејзери. Но, астрофизичарите досега не успеале да ја докажат емпириски оваа хипотеза, односно да потврдат дека овие планетарни гејзери навистина содржат молекули на вода, пренесува НАСА.
Но, неодамна, меѓународен истражувачки тим од центарот за вселенски летови на НАСА, Годард во Мериленд, за прв пат сними водена пареа над површината на Европа. Оваа појава била забележана на месечината на Јупитер преку еден од најголемите телескопи на Хаваи - телескопот Кек.
Со помош на неговиот спектрограф, научниците го испитале хемискиот состав на планетарната атмосфера. Поточно, молекулите на вода, кога се во интеракција со сончевото зрачење, испуштаат специфични фреквенции на инфрацрвена светлина.
Потврденото присуство на водена пареа укажува на три можни опции: а) под ледената површина на Европа постои океан со вода што може да биде двојно поголема од Земјата
б) под површината на Европа има плитки резервоари на растворен мраз
в) силното зрачење од Јупитер ги крева честичките на вода од замрзнатата површина (оваа можност е најмалку веројатна затоа што неодамнешните студии покажаа дека таков механизам не би можел да биде извор на забележаната водена пареа).
„Низ целиот соларен систем, можеме да најдеме две од трите основни компоненти за развој на живот: основни хемиски елементи (јаглерод, водород, кислород, азот, фосфор и сулфур) и извори на енергија. Но, третата компонента, проточно вода, не е лесно да се најде надвор од нашата планета “, изјави научникот Лукас Паганини.
„Иако сè уште не сме откриле директно вода за пиење, ја најдовме следната најдобра работа: пареа“, додаде тој.