Пред две години дошол во Скопје да заработи за корка леб, но животот не му се насмевнал. Сега најчесто прибежиште му е Камениот мост, со надеж дека некој од добронамерните граѓани ќе му даде некој денар за да си купи леб. Љупчо раскажува дека нема никакви примања од државата, ни социјално, ни здравствено и нема како да се лекува.
Тешка е животната приказна и на Стојче Василев од Пробиштип и Марјан Станишовски од Кумановско кои беа дел од одбележувањето на Македонската платформа за борба против сиромаштијата на Меѓународниот ден за нејзино искоренување.
Живеат без струја, вода, во куќи пред распаѓање, а со малата социјална помош што ја примаат не можат да се прехранат, ни облечат своите деца. Се случува моето семејство воопшто да нема за јадење во денот, раскажува Марјан.
Имаме очекувања од новата социјална реформа, но потребно е уште многу работа за да се намалува бројот на сиромашни и гладни во Македонија, вели претседателката на платформата против сиромаштија, Билјана Дуковска. Смета дека многу е важно да се има здрав и квалитетен социјален систем, особено за заштита на децата од питачење и нивно тргање од улиците.
Според последните бројки од Државниот завод за статистика од 2017 година, стапката на сиромашни лица изнесува 22,2 проценти (450.000 лица), стапкатата на сиромашни вработени лица е 9 %. Тоа значи дека околу 460 илјади граѓани немаат ни за леб, а секој петти Македонец е сиромашен.