Неисполнети желби, сопки и интриги или нови амбиции, која е причината за превирањата во Вреди?

Таравари или Меџити, кој прв ќе ги надмине емоциите во име на гласачите?

Седи ли на две столчиња како што се „шушка“ во кулуарите, кокетира ли со ДУИ или враќа хипотеки?

Има ли и кој му „шепна“ дека не му е потребен на Мицкоски?

Дали и скандалот со Онкологија ќе остане во заборав како многу претходни?

Останува ли министер за здравство или има други афинитети?

Вечерва Арбен Таравари „На кавга со Иван“ во 23ч.

Нарцизмот се карактеризира со прекумерна потреба за внимание и обожавање, често придружена со недостаток на емпатија кон другите. Иако многу луѓе можат да имаат нарцисоидни особини, нарцисоидните родители често покажуваат одредени модели на однесување кои можат да создадат емоционални проблеми во односите со нивните деца.

Децата на нарцисоидните родители често се чувствуваат запоставено, несигурно или непризнаено поради тоа што кај овие родители фокусот е на сопствените потреби. Подолу ви откриваме некои од најчестите карактеристики на овие родители кои најдобро може да се препознаат преку нивното однесување.

Прекумерна потреба за внимание и обожавање

Еден од најчестите знаци на нарцисоидни родители е нивната постојана потреба за внимание и потреба да им се воодушевуваат, што може негативно да влијае на децата. Нарцисоидните родители често сакаат да бидат во центарот на вниманието, не само во социјалната средина, туку и дома, барајќи постојана пофалба и признание. Ако детето се обиде да ги изрази своите потреби или емоции, може да се соочи со непрепознавање или игнорирање.

Децата на нарцисоидните родители често не добиваат доволно внимание или емоционална поддршка бидејќи родителите секогаш се ставаат себеси на прво место. Ова може да доведе до емоционално запоставување, што влијае на самодовербата и развојот на детето.

Недостаток на емпатија и емоционална поддршка

Нарцисоидните родители често имаат проблем да ги разберат и прифатат емоциите на нивните деца. Емпатијата, која е клучна за градењето емотивно-здрави врски, често е слаба или целосно отсутна. Нарцисоидниот родител може да ги минимизира или игнорира емоционалните потреби на детето, сметајќи ги за неважни или сметајќи го детето за премногу чувствително.

Родителите кои не покажуваат емпатија може да предизвикаат детето да не се чувствува доволно сакано или разбрано. Децата кои растат во такви услови може да развијат емоционални проблеми, како што се ниска самодоверба, депресија или анксиозност.

Манипулација и контрола

Родителите кои имаат нарцисоидни особини користат манипулација и контрола во бројни ситуации за да ги постигнат своите цели или да ги задоволат своите потреби. Тие можат да ги користат децата за да постигнат сопствена емоционална стабилност или социјален статус. Манипулацијата може да вклучува емоционална уцена, закани, лаги или користење на детето за постигнување лични интереси.

Децата кои растат во такво опкружување може да станат несигурни за своите способности и сопствените граници бидејќи се научени да се потчинат на волјата на своите родители. Оваа форма на однесување може да создаде долготрајна емоционална траума што влијае на довербата на детето во другите луѓе.

Критика и омаловажување

Нарцисоидните родители често ги критикуваат своите деца и ги омаловажуваат нивните успеси. Наместо да го слават напредокот на детето, тие може да сметаат дека сè што прави детето не е доволно добро. Критиката често може да биде насочена кон личноста, изгледот, способностите или однесувањето на детето, оставајќи го детето со чувство на неспособност и инфериорност.

Критиката од родителите може да има големо влијание врз самодовербата и емоционалната стабилност на детето. Детето кое постојано доживува критики може да развие чувство на несигурност, ниска самодоверба и сомнеж во своите способности.

Неприфаќање на независноста и границите на детето

Нарцисоидните родители тешко прифаќаат кога детето почнува да ја изразува сопствената независност или да поставува граници. Таквите родители можеби веруваат дека детето треба да биде под нивна контрола и дека секоја желба за независност на детето е закана за нивната моќ. Поради ова, децата често не можат да воспостават здрави граници и да развијат сопствена независност.

Родителот кој не ги почитува границите на детето може да предизвика детето да биде емоционално зависно од нив, да има потешкотии да ги развие сопствените вештини за одлучување и да поставува здрави граници во зрелоста.

Стручните лица советуваат максимално да го намалите консумирањето на преработени овошни сокови.

Црниот дроб и панкреасот се од клучна важност за целиот организам, па и мало нарушување на нивната работа може да има големи последици врз здравјето. Овие два органа неуморно работат на одржувањето рамнотежа во организмот. Додека црниот дроб делува како главен филтер за детоксикација и метаболизам, панкреасот го регулира шеќерот во крвта и варењето.

Нутриционистот Дубравка Тишма наведува дека двата органи се изложени на токсичните и штетни влијанија кои во голем дел потекнуваат од храната.

Овие два органа се важни за целокупното здравје, бидејќи од нивната функција зависи нивото на шеќер, масти, витамини во телото.

-Црниот дроб е најголем внатрешен органи кој врши над 500 важни функции. Ја чисти крвта од токсини (алкохол, лекови и штетни материи) ги складира витамините (А и Б-12) и минералите (железо во форма на феритин), го преработува билирубинот од еритроцитите. Ја произведува жолчката која е неопходна за варење на мастите. Го регулира метаболизмот на холестеролот и во метаболизмот на протеините го разградува амонијакот во помалку токсична материја. Со разградување на јаглехидратите ја депонира гликозата во гликоген, кој го одржува стабилно нивото на гликемија – вели Тишма.

За црниот дроб е многу подобро да изедете овошје, отколку да се напиете цеден сок.

-Фруктозата која во големи количини ја има во индустриските сокови, слатките и пченкарниот сируп е едноставен јаглехидрат (монохидрат), кој се нарекува овошен шеќер. Црниот дроб е единствениот орган кој може да ја метаболизира фруктозата, претворајќи ја во триглицериди. Вишокот на триглицериди доведува до неалкохолно замастен црн дроб. Исто така, фруктозата го зголемува нивото на мочна киселина која се таложи во вид на кристали на зглобовите и надвор од зглобните ткива предизвикувајќи гихт. Се препорачува да се ограничи внесувањето на фруктоза, така што ќе јадеме цело овошје, а не преработени овошни сокови кои поради технологијата на преработка содржат поголема концентрација на фруктоза. Освен тоа, во овошјето фруктозата е врзана во сахароза, или во растителни влакна, многубројни витамини и минерали и така потешко доаѓа во крвотокот, отколку кога е слободна, како во соковите и пченкарниот сируп – нагласува Тишма.

Која храна најмногу корисна за црниот дроб?

Природните зачини (лукот, куркумата, магдоносот)

Растителни влакна кои помагаат да се исфрли холестеролот (зелка, јаболка, овес, лен)

Омега- 3 масни киселини (риба, ореви и чиа семки)

Антиоксиданси (куркума, боровинки, зелен чај)

Растителни протеини бидејќи полесно се варат од животинските (соја, грав, леќа)

Панкреасот е регулатор на шеќерот во крвта и има две главни улоги:

Произведува инсулин (го намалува шеќерот во крвта) и глукагон (делува на складирањето на шеќерот во црниот дроб – глукагон кој ја ослободува гликозата во крвта кога е потребно).

Лачи ензими за варење на мастите, протеините и јаглехидратите.

Храна која е добра за панкреасот:

растителни влакна (го забавуваат апсорбирањето на шеќерот)

омега-3 масни киселини (намалуваат воспаление)

антиоксиданси (ги штитат клетките кои лачат инсулин)

бројни протеини (го олеснуваат варењето)

Според нутриционистот, кога користите преработени производи треба да ги читате етикетите и да ги избирате оние со најмалку адитиви.